85 lat temu, agresja niemiecka na Polskę zapoczątkowała wybuch II wojny światowej. 1 września 1939 r. wojska III Rzeszy Niemieckiej przystąpiły do realizacji planu Fall Weiss, który przewidywał  błyskawiczne pokonanie polskiej armii. Wojsko polskie stawiło jednak zbrojny opór, walcząc w osamotnieniu przez pięć tygodni z przeważającymi siłami wroga. Tragiczny los Polski został przypieczętowany 17 września 1939 r., kiedy inwazję rozpoczął Związek Sowiecki, realizując w ten sposób pakt Ribbentrop – Mołotow. W obliczu dwóch totalitaryzmów Polacy zostali zmuszeni do zakończenia wojny obronnej, co nastąpiło 6 października 1939 r., ale nie oznaczało kapitulacji państwa polskiego.

Polscy żołnierze kontynuowali walkę na wszystkich frontach II wojny światowej: walczyli pod Narwikiem, we Francji, w bitwie o Anglię, w Afryce, na froncie wschodnim, pod Monte Cassino, Falaise, Arnhem, aż do zdobycia Berlina. Polskie Siły Zbrojne były ósmą co do wielkości armią aliancką i w znacznym stopniu przyczyniły się do zwycięstwa Aliantów i zakończenia, trwającego 6 lat, światowego konfliktu. Ceną niezłomnej walki z Niemcami była śmierć prawie 6 mln obywateli II Rzeczypospolitej, w tym ok. 3 mln polskich Żydów. Straty materialne szacowane są na 860 mld dolarów, 40% dóbr kultury zostało zniszczonych lub wywiezionych. W wyniku ustaleń konferencji Wielkiej Trójki terytorium Polski zmniejszyło się o 20%, a Polacy na długie lata znaleźli się w sowieckiej strefie wpływów.

Dziś, w 85 rocznicę wybuchu II wojny światowej składamy hołd bohaterskim obrońcom Rzeczypospolitej, którzy swoją odwagą i poświęceniem zapewnili byt państwa polskiego.  Pamiętamy również o cierpieniu ludności cywilnej, która w każdym konflikcie, bez względu na miejsce i czas staje się bezbronną ofiarą wojny i prześladowań. W obliczu współczesnych zagrożeń  jak trwająca wojna w Ukrainie, czy konflikt w Strefie Gazy uświadamiamy sobie jak wielkim, wspólnym obowiązkiem jest dbałość o pokój i bezpieczeństwo naszej Ojczyzny.

Foto.: Instytut Pamięci Narodowej, Gdańsk