Dnia 27 września obchodzimy święto państwowe Dzień Polskiego Państwa Podziemnego, ustanowione przez Sejm RP w 1998 r., dla upamiętnienia fenomenu, jakim był polski ruch oporu    w czasie II wojny światowej.

27 września 1939 r. w oblężonej przez Niemców Warszawie gen. Michał Tokarzewski-Karaszewicz, wraz z grupą oficerów Wojska Polskiego, utworzył konspiracyjną organizację – Służbę Zwycięstwu Polski. W obliczu klęski armii polskiej miała ona kontynuować walkę z hitlerowskim i sowieckim najeźdźcą. Służba Zwycięstwu Polski, przekształcona w Związek Walki Zbrojnej a następnie Armię Krajową, dała początek państwu podziemnemu, czyli zakonspirowanym strukturom wojskowym, politycznym i administracyjnym działającym w okupowanej Polsce i podległym rządowi RP na uchodźstwie. Jesienią 1941 r. do ZWZ należało 40 tysięcy żołnierzy, rok później  AK liczyła ich już około 200 tysięcy i była jedną z największych podziemnych armii w okupowanej Europie. Komendant Główny Armii Krajowej podlegał bezpośrednio Naczelnemu Wodzowi natomiast struktury cywilne Delegatowi Rządu na Kraj. Mimo panującego na ziemiach polskich bezwzględnego terroru, działał parlament, sądownictwo, oświata, wydawano prasę, rozwijała się kultura.

Polskie Państwo Podziemne  to olbrzymi zbiorowy wysiłek setek tysięcy ludzi, którzy pomimo odmiennych poglądów politycznych i społecznych byli wierni patriotycznym ideałom. W obliczu zagrożenia Ojczyzny, walka o zachowanie ciągłości państwa i narodu, była dla nich najwyższym rozkazem. Dzisiaj, w obliczu nowych, zupełnie innych wyzwań, powinniśmy pamiętać, że  służba sprawom Ojczyzny jest obowiązkiem każdego z nas.